150 ROCZNICA POWSTANIA STYCZNIOWEGO

22 stycznia w Zespole Szkół Publicznych w Zaborowie odbyła się uroczystość obchodów 150. rocznicy wybuchu powstania styczniowego, na której obecny był Prezydent RP Bronisław Komorowski oraz Nuncjusz Apostolski w Polsce Arcybiskup Celestino Migliore. Po uroczystostej akademii oraz odsłonięciu tablicy pamiątkowej wszyscy uczestnicy przeszli do kościoła parafialnego na Mszę Świętą, której przewodniczył ksiądz Arcybiskup.

Homilia Nuncjusza Apostolskiego Abp Celestino Migliore

Na dzisiejszą Eucharystię sprowadza nas specjalna okazja. 150 rocznica wybuchu Powstania Styczniowego. Dziękuję księdzu Proboszczowi, Pani Dyrektor Zespołu Szkół Publicznych w Zaborowie za zaproszenie na tę uroczystość. Witam przedstawicieli władz lokalnych oraz wszystkich zgromadzonych w tym szczególnie uczniów i osoby związane z Zespołem tutejszych szkół. Dyrekcję, radę pedagogiczną oraz rodziców. Witam też księdza dziekana.

Bardzo się cieszę, że mogę obchodzić razem z wami tę rocznicę, bo mniej więcej rok temu odkryłem szczególny związek między wspominanymi dziś wydarzeniami a moją rodzinną miejscowością w Północnych Włoszech na granicy z Francją. Mniej więcej mamy tam taką samą pogodę, temperaturę jak tutaj dzisiaj pada śnieg, temperatura jest też na minusie. Dlatego ja czuję się tu jak u siebie.

Chodzi o Polską szkołę wojskową, która znajdowała się w miejscowości gdzie się urodziłem. Można tam dziś znaleźć pamiątkową tablicę z takim oto napisem: „26 kwietnia do 30 lipca 1862 roku mury kolegium św Franciszka gościły emigrantów z Polskiej Szkoły Wojskowej. Przyjęliśmy ich szlachetnie i po bratersku pamiętając walkę Polaków i Włochów o wolność i zjednoczenie Włoch.”

Na początku XIX wieku w ziemi Włoskiej znajdowały się przynajmniej 4 tysiące Polskich żołnierzy w 1859 roku Polscy uchodźcy przyłączali się do ochotniczych grup zbrojnych. W cztery lata później wojska Włoskie wsparły Polaków podczas powstania Styczniowego.

Polscy uchodźcy włączali się w walkę na ziemi włoskiej niosąc hasła „ za wolność waszą i naszą” pokazywało to bliskość niepodległościowych ideałów patriotycznych bardzo żywo obecnych wśród mieszkańców obu krajów Włoch i Polski. Polacy na obczyźnie wykorzystywali też marginesy wolności aby wzmacniać i unowocześniać swoje wojsko w nadziei powrotu z ziemi Włoskiej do Ojczyzny. Gdzie chcieli walczyć w ruchu powstańczym. I rzeczywiście niemal wszyscy spośród 300 uczniów Polskiej Szkoły Wojskowej wzięli udział w Powstaniu Styczniowym. Wielu z nich poległo.

Tym piękniejsza jest troska uczniów tej szkoły w Zaborowie o powstańczą mogiłę w Zaborowie Leśnym w pobliskiej Puszczy Kampinoskiej.

Błogosławiony papież Jan Paweł II dwadzieścia dwa lata temu powiedział w Koszalinie te znamienne słowa: „ historia świadczy o tym, że Polacy byli zawsze narodem rycerskim. Nie szukali wojny, nie prowadzili na ogół wojen zaborczych ale umieli bohatersko walczyć w obronie zagrożonej wolności i niepodległości.”

Autor w książce którą czytałem pisze „czasami jest łatwo przelewać swoją krew za Ojczyznę a jeszcze łatwiej jest wspomóc ją swoim pieniądzem czasami jednak najtrudniej jest ofiarować Ojczyźnie prawdę.”

I to jest dobry komentarz do Ewangelii, którą przed chwilą wysłuchaliśmy. Opowiadała ona o Jakubie i Janie, braciach, którzy poszli za Jezusem. Żydzi oczekiwali Mesjasza i liczyli że gdy przyjdzie to stanie również na czele ludów jako ich przywódca duchowy i polityczny. Jakub i Jan wierzyli że Jezus jest tym Mesjaszem. I to właśnie dlatego odeszli do Jezusa i prosili go aby w Jego chwale mogli siedzieć jeden po prawej a drugi po lewej Jego stronie. W Jego chwale czyli wtedy gdy zostanie on królem Izraela. Czyli więc chcieli sobie zapewnić dobre miejsce i stać się najbliższymi współpracownikami Jezusa Króla. Jezus nie wyśmiewa ich pragnienia a nawet więcej wydaje się uznać w tej prośbie pewnie wyraz patriotyzmu. Precyzuje jednak co to znaczy że będzie Królem. To znaczy to że otrzymał od Boga władzę nad całym stworzeniem a szczytem tego panowania będzie Jego Zmartwychwstanie. Jezus będzie Panem stworzenia w tym sensie że przez swoje Zmartwychwstanie głęboko przemieni nas, nasz byt, nasze człowieczeństwo a w konsekwencji także nasze relacje z bliźnimi. Nacechowane wzajemnym szacunkiem, wolnością, równością i partnerstwem. To dlatego Jezus skomentował prośbę Jakuba i Jana w tych oto słowach: „ wiecie ci którzy uchodzą za władców narodów uciskają je. Im więksi tym bardziej dają im odczuć swoją władzę . Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał stać się wielki niech będzie sługą waszym, a kto chciałby być pierwszy między wami niech będzie niewolnikiem.”

Być chrześcijaninem oznacza więc wybór takiego sposobu wchodzenia w relacje z innymi, które nie bazuje na dominowaniu, na przemocy ale na braterstwie w Bogu. Rozpoczęcie świętowania dzisiejszej uroczystości od celebrowania Eucharystii przypomina o potrzebie słusznego i twórczego spojrzenia na człowieka który jest i który żyje w zależności od Boga. Jest to zależność która nie ogranicza, nie upokarza, nie poniża człowieka ale przeciwnie. Pozwala osobie ludzkiej rozkwitać w niej w dążeniu do ideałów wolności, solidarności i równości. Amen


relacja telewizyjna z powitania gości oraz przemówienia Prezydenta RP.

Zespół Szkół Publicznych w Zaborowie